Uzun bir aradan sonra, duygu patlamasıyla oturunca yazmaya, “Umut” çıktı içimden, oysa arada geçen onca zamana neler neler sığdı yazamadan 🙂 “Hayat” ile “Umut” arasında, kızım girdi yaşantıma, minicik nefesiyle kocaman mutluluklar yarattı 🙂 Şimdilerde kocaman genç kız olma yollarında, 2 gün önce (1 Aralık) ilk dişini gösterdi, bunun karşılığında da hediyeler yağmaya başladı tabii 🙂 Ciciannemiz ilk gören olduğundan, ona kesildi doğal olarak fatura 🙂

Bugün geldi hediyemiz ciciannemizden; yürüteç. Montajı biter bitmez kuruluverdi cimcime içine, her ne kadar hep geri viteste gitse de henüz, bayıldı 🙂 Çok iyi bakılmasını, çok mutlu bir bebek olmasını, ikisinin de onu çok sevmelerine borçlu olduğumuz ciciannemize ve Safa amcamıza da tekrar teşekkürler buradan yine kocaman öpücüklerle 🙂

Babaanne ve dedemiz de çok beğendiğimiz mama sandalyesini kapıp gelmişler sürpriz yapıp, o henüz farkında olmadığından biz sevindik en çok 🙂 Babaanne ve dedemize de kocaman kocaman öpücüklerle teşekkürler bir daha, iyi ki varsınız 😉

Sonuç itibariyle; çok şanslı benim kızım çoook 😉