Güzel ülkemin yüreğine düşen kocaman üzüntüler varken, ara vermiştim paylaşımlarıma. Acı, sahibinde uzun kalıyor maalesef, bir süre sonra normale dönüyor yaşam, dönmek zorunda. İçimize akıtıp gözyaşlarını, bağrımıza basıp taşları kaldığımız yerden devam ediyoruz yaşamaya. Unutuluyor mu, asla! Mümkün mü, onca yanarken canın unutmak? O acıyla yaşamayı öğreniyorsun sadece, hepsi bu… 🙁
Hayat gibi, paylaşımlar da devam etmeli nihayetinde, güzel şeyler duymaya, görmeye her zamankinden fazla ihtiyaç var.
Sevgili Lena ve Özgür’ün düğünleri için, nikah şekeri tadında yaptım bu kurabiyeleri; kurabiye tadında geçsin birliktelikleri diye…
English 
Turkish