Caaanım yurdumun bir çok yerinde adet olduğu üzere, bizde de yıllardır süregelen uygulamadır çıkan dişlerin kutlanması. Neredeyse 1,5 ay geçti ilk patlayan dişimizin üstünden, “eh artık zamanıdır” deyip, sıvadık kolları.

Babamızın aldığı kıyafetlerle hazır olduğumuzdan kısacık bir süre sonra gelen akraba ve arkadaş güruhuyla keyifle kutlandı, yenildi, içildi, gelen hediyeler açıldı, iyi dilekler kabul edildi. Önüne saçılıp, “ayy ne alacak da büyüdüğünde ne olacak?” seçeneklerinden (kitap, mouse, altın, kalem, ayna, boş ilaç kutusu) kitaba dokunup, mouse aldı kızım. Babasının izinden gidecek belli 🙂 Tüm bunlar esnasında, çok keyifliydi kuzu, dolayısıyla ben ve konuklarım da tabii 🙂

Menümüz çok şaşaalı değildi; dedemizin pastacı arkadaşından aldığı kuru pasta ve kurabiyelerimiz, babaannemizin yaptığı böreğimiz, benim meşhuuur pırasalı ekmeğim, babamızın sürpriz yapıp getirdiği uğur böcekli pasta, sıcak ve soğuk içeceklerimiz ve tabii olmazsa olmaz diş buğdayı.

Keyifli atlatıldı velhasıl, darısı; yaklaşan ilk doğum günümüze 😉