Yazmayan kalemleri,

Sayfası bitmiş defterleri,

Kulpu kırık fincanları,

‘Zayıflayınca giyerim’ kotunu,

Son 1 yıldır giymediğiniz kıyafetleri,

Arka balkona tıkıştırdığınız, “bir gün yüzünü yenilerim, pırıl pırıl olur” dediğiniz o sandalyeyi,

Dibi kararmış tencereyi,

Taşındığınız hangi evden kaldığı, hangi kapıyı açtığı artık meçhul olan o anahtarları,

Sırf genç ve güzel çıkmışsınız diye yanınızda o hiç sevmediğiniz tiple poz verdiğiniz fotoğrafı,

Çekmecenin dibindeki müzik kasetlerini (kaset mi kaldı allah aşkına!)

ATIN!

Ohh bir ferahlayın bakalım. Tamam mı?

Şimdi ihtimalleri atın.

‘Olacaktı, son anda olmadı’ları atın, olmamış işte!

Takılıp kaldığınız o günü,

Düşünüp durduğunuz o lafı,

ATIN!

Küstüğünüz için uzun zamandır görmediklerinizin aklınızda kalan son görüntüsünü,

Alındıklarınızın, gücendiklerinizin hiç umurunda olmayan o ‘olayı’

ATIN!

O hiç beceremediğiniz yemeğin tarifini,

Kestiğiniz eski gazete küpürünü,

İçinizi kemiren o ukteyi

ATIN!

Zamanı gelince yiyeceğiniz soğuk intikam yemeğini,

Buzdolabının üzerindeki diyet listesini (faturaların altında duruyor)

Depodaki koşu bandını

ATIN!

Cevabı olmayan soruları,

Kaçırdığınız fırsatları,

Atıldığınız işleri,

Beceremediğiniz ilişkileri,

Kişisel gelişim kitaplarını

ATIN!

Arkanızdan konuşanları,

Önünüzü kapayanları,

Alamadığınız terfiyi,

Oturamadığınız evi,

‘Şimdiki aklım olsa’ları,

Aldığınız en kötü karneyi,

Hatta en iyi karneyi,

Çalışmayan saatleri,

İşe yaramayan fikirleri,

Kaçan trenleri,

Zamansız yaşlandıran dertleri,

‘O gün’ olanları,

Halının altına süpürdüklerinizi,

Dolabın dibine iteklediklerinizi

ATIN!

Atın artık, atın ki yenilere yer açılsın!

Şimdi hemen, yeniden, temiz, hafif ve sakin başlayın!

Bakın, daha şimdiden ne de güzel güneş çıktı 😉